រុក្ខជាតិទាំងនេះ មានពពួករុក្ខជាតិចំនួន ៣ ដែលមានឈ្មោះនៅក្នុងអនុសញ្ញាស្តីពីការធ្វើពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិនៃពពួកសត្វ និងរុក្ខជាតិព្រៃដែលទទួលរងគ្រោះថ្នាក់ ហើយរុក្ខជាតិចំនួន ២១ ប្រភេទទៀត ដែលត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងបញ្ជីក្រហម នៃអង្គការសម្ព័ន្ធអភិរក្សធម្មជាតិអន្តរជាតិ (IUCN) (ប្រភព)។ រុក្ខជាតិមួយចំនួនដែលមានដើមកំណើតនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវបានដកហូតរហូតដល់កម្រិតដែលវាលែងមានទៀតនៅប៉ែកពាយព្យនៃកម្ពុជា ជាពិសេស ពីតំបន់ភ្នំក្រវាញ និងតំបន់ដែលស្ថិតនៅក្នុងឧទ្យានជាតិព្រះមុនីវង្ស (បូកគោ)។

តំបន់ខ្ពង់រាប និងតំបន់ភ្នំនៅកម្ពុជា ក៏ជាតំបន់ដែលប្រជាពលរដ្ឋមានចំណេះដឹងជាប្រពៃណីពាក់ព័ន្ធជាច្រើន អំពីការអភិរក្សធម្មជាតិ សុខភាព និងសុខមាលភាព ការធ្វើកសិកម្មប្រកបដោយចីរភាព ព្រមទាំងរបៀបប្រើប្រាស់ និងគ្រប់គ្រងរុក្ខជាតិ និងសត្វជាដើម។

មានប្រជាជនរស់នៅប្រមាណ ១,៧ លាននាក់ (១១,៦៨% នៃចំនួនប្រជាជនសរុបនៃប្រទេសនេះ) នៅតំបន់នេះ ដែលក្នុងនោះជាង ២00.000 នាក់ គឺជាក្រុមជនជាតិដើមភាគតិច ដែលរស់នៅតំបន់នេះរាប់សតវត្សរ៍មកហើយ ដោយពួកគេរស់នៅប្រកបដោយភាពសុខដុមរមនាជាមួយនឹងបរិស្ថានធម្មជាតិ។

ក្នុងករណីជាច្រើន សហគមន៍ទាំងនេះបានរស់នៅឯកាពីគេ ឬមានទំនាក់ទំនងតិចតួចបំផុតជាមួយនឹងក្រុមដទៃទៀត ហើយពួកគេបានបង្កើតនូវបទដ្ឋាននិងវិធានវប្បធម៌ដ៏ស្មុគស្មាញសម្រាប់គ្រប់គ្រងចក្ខុវិស័យរបស់ពួកគេអំពីពិភពលោក ជំនឿគោរពអារក្ខអ្នកតារបស់ពួកគេ និងការប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតដោយឈរលើគោលការណ៍រួមរស់ជាមួយនឹងបរិស្ថានធម្មជាតិប្រកបដោយចីរភាព។

សហគមន៍ទាំងនេះ គឺជាអ្នករក្សាទុកឃ្លាំងចំណេះដឹងទាំងនេះ មានការប្រែប្រួលទៅតាមតំបន់ភូមិសាស្ត្រ ក្រុមជនជាតិដើមភាគតិច និងក្រុមជនជាតិភាគតិចដទៃទៀត។

ការបាត់បង់ចំណេះដឹងជាប្រពៃណីពាក់ព័ន្ធដ៏មានតម្លៃ អំពីការប្រើប្រាស់ និងការការពារធនធានពន្ធុ នឹងបង្កផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់ការអភិរក្សធនធានជីវៈចម្រុះប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដែលចុងក្រោយនាំឱ្យមានការបាត់បង់ដំណោះស្រាយ និងអត្ថប្រយោជន៍ដែលបានពីធម្មជាតិ (ផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុផង និងផ្នែកអត្ថប្រយោជន៍មិនមែនហិរញ្ញវត្ថុផង) សម្រាប់សហគមន៍មូលដ្ឋាន និងជនជាតិដើម និងចុងក្រោយបង្កការបាត់បង់អត្ថប្រយោជន៍ទាំងនេះ សម្រាប់ប្រទេស និងសហគមន៍ ទូទាំងសកលលោក។