အမျိုးသမီးစီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပျိုးထောင်ရေး သည် ကျား/မ တန်းတူညီမှုရေးဖြစ်သည့် SDG ၅ ကို  အောင်မြင်မှုရရှိရေး အတွက်သာလျှင်မက အခြားသောရည်မှန်းချက်များစွာ အောင်မြင်မှု ရရှိရေး အတွက်ပါ အရေးကြီးပါသည်။

မြန်မာနိုင်ငံသည် ဝင်ငွေအလယ်အလတ်ရရှိသောနိုင်ငံများ အဖွဲ့သို့ ဝင်ရောက်ရန် ၎င်း၏ လမ်းကြောင်းပေါ်တွင် စတင်ရောက်ရှိနေပြီ ဖြစ်ပါသည်။ ၂၀၁၂ မှ ၂၀၁၆ အထိ နှစ်စဉ်စီးပွားရေး ဖွံ့ဖြိုးမှုနှုန်းများသည် ပျမ်းမျှအားဖြင့် ၇.၃ ရာခိုင်နှုန်း ရှိလာပါသည်။ ၎င်းကာလများတွင် အာရှအရှေ့ပိုင်း နှင့် ပစိဖိတ်ဒေသများတွင် ပျမ်းမျှ ၆.၉ ရာခိုင်နှုန်း ရှိပါသည်။ ဖွံ့ဖြိုးမှု ပုံစံများသည် သယံဇာတထုတ်ယူခြင်းမှ ငွေလုံးငွေရင်း ရမြဲရရှိနေမှု အပေါ် မှီခိုမှု ကြီးမားစွာရှိနေပြီး ဖြန့်ကျက်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကြောင့် စီးပွားရေးမှရရှိမှုသည် အနည်းငယ်သာရှိပါသည်။  နောက်ဆက်တွဲအနေဖြင့် - ဖွံ့ဖြိုးမှု၏ အကျိုးအမြတ်များကို ညီမျှစွာ ဖြန့်ဝေပေးခြင်း မရှိတော့ဘဲ  တန်းတူညီမျှမှုမရှိခြင်း အနေအထားမြင့်တက်လာပါသည်။

တန်းတူညီမျှမှု မရှိခြင်း နှင့် ဆင်းရဲမွဲတေမှု မြင့်တက်လာခြင်း သည်  လူအုပ်စုအမျိုးမျိုးသို့ သက်ရောက်မှု ရှိလာပြီး အမျိုးသမီးများသည် မိရိုးဖလာအရ အရင်းအမြစ်များ လက်လှမ်းမီမှုကင်းမဲ့ခြင်း ၊ ပို၍ နည်းပါးသော အရည်အချင်းများရှိခြင်း၊ ငွေကြေးဝန်ဆောင်မှုများလက်လှမ်းမီမှု ကင်းမဲ့ခြင်း၊ နှင့်  လစာငွေနည်းပါးသည့် နိမ့်ကျသည့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းအလုပ်များ တွင် မကြာခဏ လုပ်ကိုင်နေတတ်ရခြင်း တို့ ကြောင့် ၎င်းတို့သည် စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု ကျဆင်းသည့်အခါ ဆုံးရှုံးမှုအများဆုံးဖြစ်ပါသည်။

မြန်မာအလုပ်သမားအင်အားစစ်တမ်း ( LFS) ၂၀၁၅ အရ  အမျိုးသမီးအလုပ်သမားအင်အား ပါဝင်မှုသည် အမျိုးသားများ၏ အင်အား ၇၈ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် ယှဉ်လျှင် ၄၇.၇ ရာခိုင်နှုန်းရှိပါသည်။ အလုပ်လုပ်သည့် ၎င်း အမျိုးသမီးများအတွက် တရားဝင်မဟုတ်သည့်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများတွင် လုပ်ကိုင်ရန် အလွန် စိတ်အားပြင်းပြကြပါသည်။ အလုပ်လုပ်ကိုင်သည့် အမျိုးသမီးများ၏ ၉၀.၇ ရာခိုင်နှုန်း သည် အမျိုးသားများ၏ ၇၇.၄ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျှင် တရားမဝင်လုပ်ငန်းများတွင် လုပ်ကိုင်လျက်ရှိပါသည်။ တရားမဝင်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများသည် လုပ်အားခနှိမ်ပေးခြင်း၊ အလုပ်ခွင်အခြေအနေဆိုးဝါးခြင်း ၊ နာရီပေါင်းများစွာ လုပ်ကိုင်ရခြင်း နှင့် အလုပ်ခွင့် လုံခြုံမှု အဆင့်အတန်းနိမ့်ပါးခြင်း၊ ဥပဒေအကာအကွယ် အနည်းငယ် သို့မဟုတ် လုံးဝမရရှိခြင်း တို့ကြောင့် နာမည်ဆိုးထွက်လျက်ရှိပါသည်။

မြန်မာနိုင်ငံသည် ၂၀၁၀ မှ စ၍ ဆင်းရဲမွဲတေမှုလျော့ချရေးကို ခိုင်ခိုင်မာမာ စီမံဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်။ ၂၀၁၅ ဒေတာများအပေါ်မူတည်၍ ကမ္ဘာ့ဘဏ်မှ နောက်ဆုံးတွက်ချက်ထားမှု အရ ဆင်းရဲမွဲတေမှုမျဉ်း၏ အောက်နိမ့်ကျစွာနေထိုင်သည့်လူဦးရေ၏ ၃၂ ရာခိုင်နှုန်း အချို့သည် ၂၀၀၄/၂၀၀၅ တွင် ရှိခဲ့သည့် ၄၈ ရာခိုင်နှုန်းမှ ကျဆင်း လျော့ကျသွားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ သို့ရာတွင် အကြမ်းမျဉ်းတွက်ချက်မှုသည် အမျိုးသား နှင့် အမျိုးသမီးအကြားသိသာထင်ရှားသည့်ကွာဟချက်များကို ဖုံးကွယ်ထားသယောင်ရှိပါသည်။ နိုင်ငံအဆင့် ဆင်းရဲမွဲတေမှု နှုန်းများသည် အထူးသဖြင့် အမျိုးသမီးများ အတွက် မရရှိသေးပေ။ သုတေသနအရ အမျိုးသမီးများသည် ကိုယ်တိုင် လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် မိသားစုစီးပွားရေးများတွင် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ခြင်း ကဲ့သို့ ထိခိုက်နစ်နာလွယ်သည့် အလုပ်အကိုင်များတွင် ပို၍ ုလုပ်ဆောင်ဟန် ရှိကြသည်။ အမျိုးသမီးများ၏နိမ့်ကျသည့်အနေအထားသည် အမျိုးသမီးများကြုံတွေ့ရသည့် နည်းပါးသည့်ပျမ်းမျှ ဝင်ငွေကိုလည်း ထိခိုက်စေပါသည်။ ၂၀၁၅ LFS စစ်တမ်းအရ အမျိုးသမီးများ၏ ပျမးမျှ လစဉ် လုပ်အားခ သည် ၁၁၉.၀၄ ထောင် ကျပ် ( ၉၀ဒေါ်လာခန့်) ဖြစ်ပြီး အမျိုးသားများအတွက် ၁၄၇.၂၀ ထောင်ကျပ် ( ၁၁၀ ဒေါ်လာခန့်) ရှိပါသည်။ 

ကျား/မ ရေးရာ တန်းတူညီမျှမှုမရှိခြင်း ၏ ကမ္ဘာ နှင့် ဒေသတွင်း အညွန်းကိန်းများသည် အမှတ်စဉ်ထားမှု တွင်  လည်း မြန်မာနိုင်ငံ ၏ အားနည်းသည့်အနေအထား ကို  သက်ရောက်မှု ရှိစေပါသည်။ ၂၀၁၅ တွင် မြန်မာသည် ကျား/မ ရေးရာ တန်းတူညီမျှမှုမရှိခြင်း ညွှန်းကိန်း၏ ၁၈၈ နိုင်ငံတွင် နံပါတ်စဉ် ၈၀ အဖြစ် အမှတ်စဉ် ရှိထားပြီး ၂၀၁၄ လူမှုအင်စတီကျူးရှင်းများ နှင့် ကျား/မ အညွှန်းကိန်းတွင် ၁၀၈ နိုင်ငံတွင် ၈၄ နေရာ နှင့် အရှေ့အာရှ နှင့် ပစိဖိတ်ဒေသရှိနိုင်ငံ၁၀ နိုင်ငံတွင် နံပါတ်စဉ် ၁၀ အဖြစ်ရှိခဲ့ပါသည်။

မြန်မာသည် ၂၀၃၀ တွင် ရေရှည်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု ရည်မှန်းချက်များ( SDG) အောင်မြင်စေရန် တက်ကြွစွာ သန္နိဌာန် ချမှတ်ထားပါသည်။ ၎င်း အောင်မြင်ရေးတွင် အမျိုးသမီးစီးပွားရေး စွမ်းဆောင်ရည် မြှင့်တင်ပျိုးထောင်ခြင်းသည် အရေးကြီးပါသည်။ ကျား/မ တန်းတူညီမှုရေးဖြစ်သည့် SDG ၅ ကို  အောင်မြင်မှုရရှိရေး အတွက်သာလျှင်မက အခြားသောရည်မှန်းချက်များစွာ အောင်မြင်မှု ရရှိရေး အတွက်ပါ အရေးကြီးပါသည်။  အမျိုးသမီးစွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပျိုးထောင်ခြင်း နှင့် ကျား/မ တန်းတူညီမျှရေး သည် ကလေးသူငယ်များ လူမှုဖူလုံရေး၊ ကျန်းမာရေး နှင့် ပညာရေးများအပါအဝင် ပြဿနာပေါင်းများစွာကို ဖော်ထုတ်ဖြေရှင်းရာတွင် အရေးပါအရာရောက်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ၂၀၃၀ တွင် SDG ရည်မှန်းချက်များအားလုံး အောင်မြင်ပြည့်မီရေးအတွက် မြန်မာနိုင်ငံအနေဖြင့် မျှော်လင့်ထားပါကကျား/မ ရေးရာ တန်းတူညီမျှမှု တိုးမြှင့်ရေးသည် မရှိမဖြစ် အရေးပါလာပါမည်။

ဤနေရာတွင် အရေးကြီးသည့်အချက်တစ်ချက်မှာ အလုပ်သမားဈေးကွက်တွင် အမျိုးသမီး ပါဝင်မှုနှုန်းထား နည်းပါးခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်နေပါသည်။ အကယ်၍သာ အမျိုးသမီးများသည် အလုပ်သမားဈေးကွက်ထဲသို့ ပိုမိုရောက်ရှိလာလေလေ မြန်မာနိုင်ငံ အနေဖြင့် ၂၀၁၄ သန်းခေါင်စာရင်းအစီရင်ခံချက်တွင် UNFPA မှ ကောက်ယူဖော်ပြထားသည့် “ ကျား/မဖြစ်တည်မှုကြောင့် ရရှိသည့် အကျိုးအမြတ်” ကို ရရှိနိုင်မည် ဖြစ်ပါသည်။ သို့ရာတွင် အမျိုးသမီးများ သည် ပညာရေး၊ အလုပ်အကိုင်အခွင့်အလမ်းများ၊ မြေယာအခွင့်အရေးများ၊ ငွေကြေးအခွင့်အရေးများ နှင့် အခြားအရင်းအမြစ်များကို တန်းတူညီမျှစွာ လက်လှမ်းမီရရှိမှသာလျှင် ၎င်း အကျိုးအမြတ်ကို နားလည်နိုင်ပါလိမ့်မည်။

မြန်မာနိုင်ငံ ဖွံ့ဖြိုးမှု မူဝါဒ နှင့် စီမံချက်များ ၏ ကန့်သတ်ချက်မူဘောင်များအတွင်း စီးပွားရေးတွင် ပါဝင်ဆက်နွယ်လာသူများအဖြစ်   အမျိုးသမီးများ၏ စနစ်တကျပိုမိုအကျုံးဝင်ပါဝင်လာမှုအတွက် နယ်ပယ် အတိုင်းအတာကြီးမားစွာ ရှိပါသည်။

အမျိုးသမီးများ၏ စီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပျိုးထောင်မှု သည် မြန်မာအစိုးရ၏ ထင်သာမြင်သာ ရှိသောဦးစားပေးကိစ္စတစ်ရပ်ဖြစ်ပါသည်။ နိုင်ငံတော်အတိုင်ပင်ခံ အနေဖြင့် ဖိလစ်ပိုင်၊ ၂၀၁၇ ၊ နိုဝင်ဘာ တွင်ကျင်းပခဲ့သည့် အာဆီယံ စီးပွားရေးနှင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု ထိပ်သီးစည်းဝေးပွဲ တွင် သူမ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည့်အတိုင်း  စွန့်ဦးတီထွင်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအပါအဝင် အမျိုးသမီးများ၏ စီးပွားရေး စွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပျိုးထောင်မှု ကို တွန်းပို့ရန်လိုအပ်ချက်များကို ထုတ်ဖော်တင်ပြသည့် ဆွေးနွေးပွဲများကို ဆောင်ရွက်နေပါသည်။ လူထုပါဝင်မှုရှိသော ဖွံ့ဖြိုးမှု နှင့် ဆင်းရဲမွဲတေမှု လျော့ပါးမှု တို့နှင့် ပက်သက်၍ အစိုးရ၏ ခိုင်မာသောသန္နိဌာန် သည်

အမျိုးသမီးများ အတွက် လူမှုဖူလုံရေး၏ အနုတ်လက္ခဏာပြမှီခိုသူများ ဖြစ်ခြင်းထက် စီးပွားရေးတွင် အင်တိုက်အားတိုက်ဖြင့် အရွေ့ဖန်တီးနိုင်ကြသူများ အဖြစ်သတ်မှတ်ခံရစေရန် .အလားအလာကောင်းများကို ရရှိစေမည်ဖြစ်ပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ ဖွံ့ဖြိုးမှု မူဝါဒ နှင့် စီမံချက်များ ၏ ကန့်သတ်ချက်မူဘောင်များအတွင်း စီးပွားရေးတွင် ပါဝင်ဆက်နွယ်လာသူများအဖြစ်   အမျိုးသမီးများ၏ စနစ်တကျပိုမိုအကျုံးဝင်ပါဝင်လာမှုအတွက် အတိုင်းအတာအခွင့်အလမ်း ကြီးမားစွာ ရှိပါသည်။

အမျိုးသမီးစီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပျိုးထောင်မှု ကို ပံ့ပိုးကူညီရန် အရေးပါသည့် နယ်ပယ်တစ်ခုမှာ - စွန့်ဦးတီထွင်မှု နှင့်  စီးပွားရေးဖွံံဖြိုးမှု အား ပံ့ပိုးပေးခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

အသေးစားနှင့်အငယ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းကဏ္ဍ သည် အစဉ်အလာအရ အလုပ်အကိုင်ရရှိမှု ကို အကြီးမားဆုံးဖန်တီးပေးသူ ဖြစ်ပါသည်။ ဤ အလားအလာ ကို နားလည်ခြင်း၏ သော့ချက်သည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများတွင် ၎င်းတို့လုပ်ကိုင်နိုင်သော ပတ်ဝန်းကျင်အလားအလာကောင်းများ ဖန်တီးပေးမှု ဖြစ်ပါသည်။ လက်ရှိတွင် မြန်မာနိုင်ငံသည် ကမ္ဘာ့ဘဏ်မှ ပြုလုပ်ထားသည့် စီးပွားရေးညွှန်းကိန်းတွင် နိုင်ငံ ၁၉၀တွင် ၁၇၁ နေရာတွင် ရောက်ရှိနေပြီး ၎င်း ညွှန်းကိန်းသည် မှတ်ပုံတင်စာရင်းသွင်းခြင်း လုပ်ထုံးအဆင့်ဆင့်များ လျော့ပေါ့ခြင်း နှင့် ဝန်ဆောင်မှုများလက်လှမ်းမီရယူခြင်း  ၊ နှင့် ကုန်ကျစရိတ်လျော့ချခြင်း တို့သည် ပုဂ္ဂလိကအခန်းကဏ္ဍဖွံ့ဖြိုးရေး နှင့်အထူးသဖြင့် အမျိုးသမီးစွန့်ဦးတီထွင်မှု ကို ပံ့ပိုးကူညီရန်  အရေးကြီးသည့် တိုင်းတာမှုတစ်ရပ် ဖြစ်လာပါလိမ့်မည်။

လက်ရှိတွင် အမျိုးသမီးများအတွက် စွန့်ဦးတီထွင်လုပ်ငန်း အဆင့်များအပေါ် သို့မဟုတ် ၎င်းစီးပွားရေး လုပ်ငန်းများ၏ အရွယ်အစားများအပေါ်မူတည်၍  ရရှိသည့်ဒေတာ အနည်းငယ်သာ ရှိသေးသည်။ သို့ရာတွင် ကျွနု်ပ်တို့သည် အမျိုးသမီးများ အနေဖြင့် ငွေကြေးဝန်ဆောင်မှုများနည်းပါးစွာရရှိမှု ၊ အရင်းအမြစ်များ ကင်းမဲ့မှု နှင့် လုပ်ငန်းများအောင်မြင်စွာ အစပြုရေး၊ တိုးတက်ရေး အတွက် လိုအပ်သော အရည်အချင်း များတွင် အားနည်းနေကြောင်း သိရှိထားပါသည်။

အမျိုးသမီးများသည် ပြင်းထန်သည့်ယှဉ်ပြိုင်မှုများနှင့် အကျိုးအမြတ်ပြန်ရနှုန်းလျော့ကျမှု တို့ဖြင့် ပုံသွင်းထားသည့် စီးပွားရေးများ ကဏ္ဍများ တွင် စူးစိုက်လုပ်ဆောင်လိုကြပါသည်။ ပံ့ပိုးထောက်ပံ့ပေးမှုသည် အမျိုးသမီးများ အတွက် ၎င်းတို့၏ အလုပ်လုပ်နိုင်စွမ်း နှင့် အလားအလားကောင်းများ ရရှိမှု တို့ တိုးမြင့်လာစေပါတယ်။

ပံ့ပိုးကူညီမှုသည် အရည်အသွေးလေ့ကျင့်သင်တန်းပေးခြင်း၊ စီးပွားရေးအကြံပေးဝန်ဆောင်မှုများ ၊ နည်းပညာ၊ ဈေးကွက်သတင်းအချက်အလက် နှင့် မြေယာ လက်လှမ်းမီရရှိမှုများ ပါဝင်ပါ သည်။ 

ဆုံးရှုံးနစ်နာမှုများ နည်းပါးစေရန် စုဆောင်းခြင်း၊ ကြွေးမြီယူခြင်း ၊ အာမခံထားခြင်း များအတွက် အခွင့်အလမ်းများ အပါအဝင် သင့်လျော်သည့် ငွေကြေး ထုတ်ကုန်များ ထွက်ပေါ်စေခြင်း သည်လည်း မရှိမဖြစ် အရေးကြီးပါသည်။  ထို့အပြင်  အသင်းအဖွဲ့များ တည်ထောင်ခြင်း နှင့် အားဖြည့်ခြင်း တို့သည်လည်း အမျိုးသမီး စွန့်ဦးစီးပွားရေးသမားများ အတွက်  စုပေါင်း၍ ချိတ်ဆက်ခြင်း၊ ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးခြင်း နှင့် တိုက်တွန်း အားပေးခြင်းများ ဆောင်ရွက်နိုင်ပါသည်။

အစိုးရလုပ်ငန်းများအတွက် ကုန်ပစ္စည်းနှင့် ဝန်ဆောင်မှုများ ဝယ်ယူမှု တွင် ကျား/မ မျှတမှုရှိခြင်းအတွက် ပန်းတိုင်ထားသကဲ့သို့  အသေးစိတ် တီထွင်လုပ်ဆောင်မှုများသည် အမျိုးသမီးများအတွက် စီးပွားရေးအခွင့်အလမ်းအသစ်များကို ထင်ရှားစွာ ပွင့်လန်းလာစေနိုင်ပြီး ဘဏ်များအတွက် အမျိုးသမီးစွန့်ဦးစီးပွားရေးသမားများသည် ကာစတန်မာများအဖြစ် ပို၍ တိုးပွားစွာ အကျိုးအမြတ် ဝင်လာမည်ဖြစ်ပါသည်။

မြန်မာနှင့် ကမ္ဘာသည် နိုင်ငံတကာအမျိုးသမီးများနေ့ ကျင်းပ ဆောင်ရွက်ကျသည်ဖြစ်ရာ နိုင်ငံအနေဖြင့်  ကျား/မ တန်းတူညီမျှရေး ၏ SDG ၅ ကို အောင်မြင်စေရန် အလားအလာကောင်းများရှိနေသဖြင့် ဂုဏ်ယူ နိုင်သော်လည်း ကျား/မ ဖြစ်တည်ခြင်းကြောင့် အကျိုးအမြတ် ရရှိခြင်း ကို နားလည်ရန် နှင့်ထိုသို့ အကျိုးအမြတ် ရရှိအောင်လုပ်ဆောင်ရန် စူးစိုက်ကြိုးပမ်းမှုများလိုအပ်ပါသည်။

 UNDP သည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ အမျိုးသမီးစီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပျိုးထောင်ခြင်း တွင် ရှည်လျားသည့်သမိုင်း ကြောင်းရှိပါသည်။  ၎င်းထောက်ပံ့ကူညီမှုသည် တည်ရှိနေဆဲ ဖြစ်ပြီး UNDP ၏ ဌာနေအစီအစဉ်အသစ်(  ၂၀၁၈-၂၀၂၀) အတွက် အဓိကသော့ချက်လည်း ဖြစ်ပါသည်။  UNDP/UNCDF စီမံကိန်း ပူးတွဲဆောင်ရွက်မှု အသစ်  သည် အမျိုးသမီး ၁၅၀,၀၀၀ ယောက် ကို လာမယ့် ငါးနှစ် ကာလ အတွက် ငွေကြေးဝန်ဆောင်မှုများလက်လှမ်းမီရယူရေးတွင် ပံ့ပိုးကူညီရေးအတွက် ရည်မှန်းထားပါမည်။ UNDP သည် ၂၀၃၀ လုပ်ငန်းအစီအစဉ် ၏ ကန့်သတ်ချက်မူဘောင်အတွင်း ကျား/မ ရေးရာ တန်းတူညီမျှမှု နှင့် အမျိုးသမီးစီးပွားရေးစွမ်းဆောင်ရည်မြှင့်တင်ပျိုးထောင်ခြင်း  များဆောင်ရွက်ရန် မြန်မာအစိုးရ နှင့်အတူ ဆက်လက်၍ ချိတ်ဆက်ဆောင်ရွက်ရန် နှင့် မည်သည့်အမျိုးသမီးမှ နောက်ကျကျန်ရစ်နေခြင်း မရှိစေရန် ဆောင်ရွက်မည်ဟု သန္နိဌာန် ချမှတ်ထားပါသည်။ ၎င်းသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ လူထုပိုမိုပါဝင်၍ ရေရှည်ဖွံ့ဖြိုးမှု ဖြစ်ထွန်းရေးအတွက် ကူညီပံ့ပိုးရန် လုပ်ဆောင်ထိုက်သည့် ပန်းတိုင်တစ်ရပ် သေချာပေါက် ဖြစ်ပါသည်။

စာရေးသူအကြောင်း

သောမတ်စ်ကရင်းန် သည် UNDP မြန်မာ၏ စီးပွားရေးအကြံပေး တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ သူသည် မဲလ်ဘုန်းတက္ကသိုလ်မှ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးမှု ဘာသာရပ်တွင် PhD ရရှိထားပြီး နိုင်ငံတော်တော်များများတွင် ကုလသမဂ္ဂအတွက် စီးပွားရေးနှင့် လူသားဖွံ့ဖြိုးရေးကိစ္စရပ်များအပေါ်တွင် ထိထိရောက်ရောက် ဆောင်ရွက်လုပ်ကိုင်လျက်ရှိပါသည်။